Terapia autyzmu
Terapia autyzmu jest terapią ukierunkowaną na szukanie funkcjonalnych rozwiązań, dających szansę na optymalizację uczestnictwa uczniów w życiu szkolnym i poza szkolnym, w odniesieniu do posiadanych zasobów i ograniczeń. Głównym kierunkiem oddziaływań terapeutycznych jest kształtowanie prawidłowych wzorców zachowań oraz wygaszanie lub modyfikacja zachowań niepożądanych, rozwijanie komunikacji i interakcji społecznych oraz teorii umysłu.
Metody i techniki dobierane są indywidualnie do ucznia lub grupy uczniów objętych terapią. W ramach terapii wykorzystuje się m. in. elementy Metody Rozwoju Relacji, TEACCH oraz techniki behawioralne (Stosowana Analiza Zachowania). Obok pracy nad zachowaniem, w ramach terapii rozwijane są funkcje poznawcze oraz poszerzany jest katalog zainteresowań uczniów. Uczniowie angażowani są w działania których celem jest rozwijanie plastyczności myślenia oraz minimalizowanie schematów i rutyn.
Terapia behawioralna – Stosowana Analiza Zachowania. Celem terapii jest zmiana zachowania osoby z autyzmem – zwiększanie liczby zachowań pozytywnych (akceptowanych społecznie) i zmniejszanie zachowań negatywnych (nieakceptowanych społecznie).
TEACCH – kształcenie dzieci z autyzmem. Program opiera się na założeniu, że należy tłumaczyć i przybliżać środowisko osobom ze spektrum autyzmu tak, aby było bardziej zrozumiałe. W metodzie tej stosuje się techniki dostosowania środowiska – organizacja czasu, przestrzeni, plany zajęć. Istotnym aspektem jest indywidualne podejście do osoby ze spektrum autyzmem.
