Realizując zadanie 46 w ramach projektu ,,Piękna nasza Polska cała” uczniowie klasy 1cs wykonali ,,Według przepisu Babci” regionalną, podkarpacką potrawę – proziaki.
Na lekcji języka polskiego zgłębiali tajniki ponad stupięćdziesięcioletniej tradycji wyrobu placków mącznych z dodatkiem sody oczyszczonej. Ten najbardziej charakterystyczny dla Podkarpacia wypiek, zarejestrowany na „Liście Produktów Tradycyjnych” udowadnia podstawową zasadę w kuchni, że często wyborny smak tkwi w prostocie składników i wykonania. Mąkę wystarczy wymieszać z wodą‚ dodać niewielką ilość sody oczyszczonej, lekko posolić‚ zagnieść ciasto‚ podzielić na kawałki, rozwałkować na płaski krążek
i upiec na rozgrzanej blasze tradycyjnej kuchni kaflowej, opalanej drewnem. Przepis na niewielkie placki o bardzo skromnym składzie przekazywano sobie z ust do ust, a rodzinne receptury niewiele się od siebie różniły.
Dowiedzieli się również, że proziaki swoją nazwę zawdzięczają jednemu z podstawowych składników - sodzie oczyszczonej, potocznie zwanej kiedyś „prozą” oraz poznali inne nazwy placków z sodą: prozioki, prołozioki, prołzioki, sodziaki, łosuchy.
A oto przepis według którego wykonali na zajęciach praktycznych tę tradycyjną, regionalną potrawę.
Składniki:
- 500 g mąki
- 1 szklanka kefiru, maślanki lub zsiadłego mleka
- 1 jajko
- 1 płaska łyżeczka sody oczyszczonej
- pół płaskiej łyżeczki soli
- pół łyżeczki cukru
Sposób wykonania:
Jajko mieszamy z mlekiem. Dodajemy sól i sodę. Mieszamy dodając tyle mąki, by powstało ciasto, które da się przenieść na stolnicę. Wyrabiamy je dodając mąki tak, by przestało się kleić do rąk. Musi być delikatne i miękkie. Wałkujemy je na grubość centymetra i szklanką wycinamy kółka. Odstawimy do wyrośnięcia na dziesięć, piętnaście minut. W tym czasie rozgrzewamy grubą, żeliwną patelnię (te z nieprzywierającą powłoką też dadzą radę). Proziaki układamy na suchej patelni i smażymy z każdej strony na złoto.
Zadanie zrezalizowane przy pomocy p. M. Różek - Ziobro oraz p. I. Pałki.